واکنش همایونفر، یغما گلرویی و رضا صادقی به بیانیه اخیر هنرمندان
به گزارش راهبرد معاصر؛ رخدادهای ناگوار و اغتشاشات آبان ماه موجب شد تا جمعی از اهالی هنر در اقدامی قابل تامل، روز گذشته نوشته ای مغرضانه را علیه نظام اسلامی منتشر نمایند.
از جمله امضاکنندگان این بیانیه می‌توان به رخشان بنی‌اعتماد، اصغر فرهادی، فرهاد توحیدی، مجتبی میرتهماسب، حسین علیزاده، کیهان کلهُر، لیلی گلستان، بهمن فرمان‌آرا، داریوش مهرجویی، رضا دُرمیشیان، جعفر پناهی، مصطفی آل‌احمد، محمد رسول‌اف، حسین سناپور و... اشاره کرد. برخی هنرمندان و خوانندگان خارج کشور نیز همین بیانیه را در صفحات خود منتشر کرده‌اند.
با این حال بیانیه یاد شده در خلال ۲۴ ساعت گذشته با انتقاد جمع وسیعی از اهالی هنر مواجه شده است. منتقدین بیانیه یاد شده، امضا کنندگان بیانیه را به منفعت طلب و سود جودیی مقطعی و همراهی با اهالی قدرت متهم نموده اند.
کارن همایونفر آهنگساز فیلم سینمایی «به‌وقت شام» در اینستاگرام خود نسبت به امضای برخی از هنرمندان در بیانیه‌ای موسوم به صدای آبان 96 واکنش نشان داد.
این هنرمند و آهنگساز کشور در صفحه اینستاگرام شخصی خود نوشته است:
«1 ــ ابتدا از تمام همکاران سینمایی و موسیقی‌ام عذرخواهی می‌کنم. عکس هم تزئینی است و هیچ مناسبتی ندارد!
2 ــ بیانیه آبان را امضا نکردم. برای اعتراض نیازی برای لابه‌لای جمع قاطی شدن ندارم. از این بیانیه‌ها هزار‌تا دیده‌ام مخصوصاً دم انتخابات.
3 ــ الحمدلله مسائل مالیاتی حل شد و بده‌بستان و زور‌آزمایی فرهنگ و قدرت به سرانجام رسید، خدا را شکر. ما که درآمدی نداشتیم حاضر بودیم مالیات هم بدهیم در سال مگر چقدر درآمد داریم کل درآمد یک سال من اندازه یک شب دورهمی‌تان نمی‌شود. خوش به حال دوستانی که برای هر کار دستمزدشان چند میلیارد است، خدا بیشتر کند، ان‌شاءالله!
4 ــ البته که روزگار سیاه است و همه غمگین، فقط سؤال این است تمام این مدت که پست‌ها و استوری‌ها به تبلیغات و جشن تولد و آلودگی هوا گذشت حالا که خود تلویزیون و همه شروع به اعتراض کردند ناگهان آبان سیاه ایران مد شد؟ چرا ایران را سیاه می‌کنیم؟ سیاه خود ماییم، سیاه‌کار خود ماییم. دولت‌ها می‌روند و می‌آیند چیزی که عوض نمی‌شود حال مردم است. خدا را شکر شخصاً تا به حال به کسی رأی ندادم. آنها که دادند و خود را هم جر دادند الآن بیانیه می‌نویسند؟! عجباً. عزیز، سیاه‌کار خود ماییم.
5 ــ در صفحه‌ات اعتراض می‌کنی اما یک و نیم میلیارد دستمزد برای ده روز می‌گیری و الآن هم از دست شوخی زشت شهروند البرزی با کودکی که در سطل زباله انداختند گله می‌کنی؟ الآن آن شهروند را دستگیر کردند احتمالاً کارش با کرام الکاتبین است، نمی‌خواهید کمپین برای آزادی‌اش ترتیب دهید؟
هموطن عزیزم، سیاه خود ماییم، سیاه‌کار خود ماییم که در زندگی روزمره در رفتار اجتماعی، در حفظ حق شهروندی دیگران یک لحظه هم با خودمان روراست نیستیم. این اعتراضات و بیانیه‌های ظاهری و عوام‌فریب لیاقت خودمان است.
اعتراض مدنی مختص جوامع مدنی است. اعتراض مدنی در توتالیتاریزم یعنی بده‌بستان که در غیر این‌صورت اصلاً اجازه نخواهند داد نفس بکشی.
دوست عزیزی که همزمان هم با ایران اینترنشنال و «من‌و تو» مصاحبه می‌کنی بعدش هم با تلویزیون داخل، دوازده میلیارد با شهرداری قرارداد می‌بندی، حق نداری بیانیه در مورد مردم بدهی.
ایران اگر سیاه است تو سپیدش کن. شما که عاشق کلید بودی احتمالاً اکنون فهمیده‌ای سوراخ کلید کجا بود. دقیقاً کجا بود؟
ایران اگر سراسر سیاه و ویران شود باز مردم اینجا هستند شما که پاسپورتت آماده است برو. اینجا هوا هم نباشد من خفگی را با جان می‌پذیرم.
جداگانه می‌نویسم بی هیچ همراهی که اگر گناهی، جرمی مرتکب شده‌ام خدای نکرده شخص دیگری با من مجازات نشود.»
یغما گلرویی: با این بیانیه‌ها گَندِ گذشته را می‌پوشانند
در ادامه نقد دیگر هنرمندان کشور به امضای بیانیه سلبریتی‌ها در صدای آبان 98 «یغما گلرویی» نیز در متنی این بیانیه را محکوم و امضا کنندگان آن را نقد کرد.
گلرویی در صفحه اینستاگرام خود نوشت:
«چند سالی است با خود عهد کرده‌ام پای هیچ بیانیه و نامه سرگشاده‌ای امضا نگذارم. به این خاطر که آموخته‌ام رفتار سیاسی اغلب اهل فرهنگ و هنر این سرزمین از سرِ منفعت‌طلبی است و اکثریت در جوامعی مثل جامعه ما اشتباه می‌کند، یا بهتر است بنویسم ساده به اشتباه می‌افتد.
از تکرارِ "تَکرار می‌کنم"های آن زبان به کامِ عافیت کشیده امروز، تا "تا هزار و چهارصد با روحانی" و از نیمه راه برنگشتگان راهّ غلط که بسیاری هوادارانشان را پای صندوق رای بردند و حالا زیر فشار مخاطب می‌کوشند با انتشار همآهنگ یک متن شعاری فاقد مخاطب که پیدا نیست به چه کسی و با توقع چه پاسخی نوشته شده گندِ آن را بپوشانند و بعید نیست مدتی بعد مثل پست‌های انتخابات دلیت کنند و یک اسکرین شات از اقدام متهورانه اجتماعیشان برای خود نگه دارند غافل از این که روزگار اسکرینشات‌های خودش را می‌گیرد و عام اگر فراموشکار باشد، باز عده‌ای از خاطر نمی‌برند.
وقتی چند سال پیش که بازار سیاسی‌کاری و روحانی پرستی داغ بود به آن واکنش نشان دادم از طرف بسیاری از اهل هنر بنفش پوش مورد ناسزا قرار گرفتم و بایکوت شدم. همانها که تا دیروز رفیق می‌نمودند به دشمن بدل شدند. حالا که رییس جمهور منتخبشان فرمایش کرده تا صبح گران شدن بنزین از آن خبر نداشته واکنشی نشان نمی‌دهند چون نمی‌توانند پست‌های انتخاباتی خود را توجیه کنند. اگر بگویند کاندیدای اصلحمان را نمی‌شناختیم مخاطب می‌پرسد پس چرا ما را به رای تشویق می‌کردید، اگر بگویند رییس جمهور کاره‌ای نیست باز مخاطبِ به هوایشان رای داده یقه‌شان را می‌گیرد. پس همان بِه که یک متن جانگدازِ در باب این که "فریادهای در گلو مانده در تاریخ ماندگار می شوند" منتشر کنند و بروند پی همان عکس سلفی با همبرگر و دورهمی با ناناز و جی جی...
نه دوستان عزیز! تاریخ و تاریخ نویسانش کثیفتر از آن است که این چیزها را ماندگار کند و اصلا این ماندگاری چه دردی از کسی دوا می کند. من موافق آتش زدن بانک‌ها و تخریب اموال عمومی نیستم و باور دارم نوجوانان بی‌گناهانی در این اتفاقات جان خود را از دست داده‌اند که نه قصد و نه توان اعمال خشونت آمیز را داشته‌اند. گوش کسی هم بدهکار این "به کدامین گناه‌ها" نیست. فهمیدن و فهماندن همین کمترین کاری است که می‌توانیم انجام داد البته اگر پیکسپارتی‌ها و اکران فلان تیاتر و فیلم مجالی بدهد. اینها را نوشتم تا جواب دوستانی که مرا به امضای آن نامه دعوت می‌کنند را داده باشم و بگویم اینجا کسی است که می‌ترسد و می‌لرزد و می داند ما همه با هم نیستیم.»
پیغام رضا صادقی به سلبریتی‌ها و مردم
"رضا صادقی" ترانه‌سرا، موزیسین و از خوانندگان کشورمان به تازگی در یک پست اینستاگرامی با اشاره به وقوع اعتراضات و اغتشاشات اخیر در کشور نوشته است:
«این روزا هر حرفی معترض خودش رو داره، اما من بر این باورم درد رو با درد نمیشه درمون کرد، هم از در نخوریم هم دیوار...
من نمیگم رنج این روزها رو از یاد ببریم، داغ مردم داغ‌دیده رو ازش بگذریم... فقط میگم اونی که عزیزی از دست میده رو رها نمیکنن خودش هم از دست برِه...
از همه هنرمندان و عزیزانی که دنیاشون هنر و لبخنده درخواست دارم آستین همت و بالا بزنن و هر طور بلد هستن مث همیشه برای تسلای مردم اقدام کنن...
آدم غمگین فکر فرداش نیست، این خونه احتیاج به حال خوب آدماش داره تا ساخته بشه...
اصلا برام حرف‌های بیخود قهرمانان مجازی مهم نیست...»
او در ادامه این نوشته همچنین از هشتگ: "خودمون به داد خودمون میرسیم" استفاده کرده و تعدادی از سلبریتی‌ها را نیز با اسم به این پویش فراخوانده است.
صادقی در این پست اینستاگرامی از کسانی مثل احسان خواجه امیری، فرزاد فرزین، علی ضیا، محراب قاسمخانی، برزو ارجمند، کارن همایونفر، محمد بحرانی و چند تن دیگر دعوت کرده و در ادامه می‌نویسد:
«و خلاصه همه عزیزانی که مردم و خاکشون و دوست دارن با همه تلخی‌ها و شیرینی‌هاش...
تمنا دارم موضع نگیرید، من فقط نمی‌خوام مردمم‌و بیش از این با بغض ببینم...
به هم کمک می‌کنیم و نمی‌ذاریم خم بشه پشت همسایه و وطن...»
*این پیام نجیبانه همان چیزی است که یک جامعه از هنرمندان و مراجع اجتماعی خود انتظار دارد.
و همین نجابت‌هاست که موجب حالِ خوب و پیشرفت مردم و حکومت می‌شود و احساس خوب را هم‌آغوش حافظه تاریخی یک ملت می‌کند.
اگرچه بر اساس اخبار و مشاهدات این روزها می‌توان گفت که برخی سلبریتی‌ها و هنرمندان ترجیح می‌دهند این نظر آقای صادقی را نبینند و نشنوند و در حالی که پیگیر سفرهای خارجی بعدی و نوبت سونای سرد! هستند اما همچنان بر ناامیدی و سیاهی جامعه ایران اصرار کنند.
اما این نجابت‌ها ولو حتی اگر صاحبان آنها در همه ابعاد هم با جریان عمومی کشور و سیاست‌های حاکمیت همراه نباشند؛ اما امیدواری زیادی ایجاد می‌کنند و حافظه تاریخی ملت به آنها با دیده احترام می‌نگرد.
ما این قضاوت را بر عهده مخاطبان محترم وامی‌گذاریم که برخی سلبریتی‌هایی که در رشته‌های مختلف هنری فعالیت دارند و از پول مردم ارتزاق می‌کنند اما چرا در روزهای آتش و آشوب در کنار آلام واقعی مردم نیستند؟ چرا مثل دهه شصت که برخی هنرمندان در پناهگاه‌ها برای مردم برنامه اجرا می‌کردند؛ از خود برای مردم مایه نمی‌گذارند و چرا در سمتی ایستاده‌اند که هیچ چشم‌اندازی جز سوریه شدن ایران ندارد!؟